Babka lancetowata
Biedrzeniec mniejszy
Brodawnik zwyczajny nagi
Brodawnik zwyczajny
Driakiew żółtawa
Dziewięćsił pospolity
Dzwonek okrągłolistny
Fiołek skalny
Fiołek trójbarwny
Głowienka wielkokwiatowa
Gorysz pagórkowy
Goździk kartuzek
Komonica zwyczajna
Kostrzewa owcza
Krwiściąg mniejszy
Len przeczyszczający
Lepnica rozdęta
Lepnica wąskopłatkowa
Lepnica zwisła
Łyszczec (Gipsówka) baldachogronowy
Macierzanka zwyczajna
Marzanka pagórkowa
Mietlica pospolita
Owsica omszona
Pięciornik piaskowy
Pleszczotka górska
Posłonek rozesłany pospolity
Przelot pospolity
Przytulia biała
Rezeda żółta
Rzeżusznik (Gęsiówka) Hallera
Sasanka otwarta
Smagliczka pagórkowa
Szczaw polny
Szczaw rozpierzchły
Szelężnik mniejszy
Świetlik wyprężony
Turzyca wrzosowiskowa
Tymotka Boehmera
Wilczomlecz sosnka
Zawciąg pospolity
Żebrzyca roczna
fot: Agata Kloczkowska
fotografia: Monika Jędrzejczyk-Korycińska
Rodzina: Szczeciowate (Dipsacaceae)
Bylina lub roślina dwuletnia. Korzeń wrzecionowaty, rozgałęziony. Łodyga wzniesiona (10) 20-80 cm wysoka, w dole zwykle dość gęsto przylegająco owłosiona, w górze słabiej omszona lub naga. Liście płonnych różyczek i niekiedy najniższe odziomkowe niepodzielone, jajowato lancetowate, długoogonkowe, na brzegu karbowano-ząbkowane, z obu stron gęsto owłosione krótkimi zakrzywionymi włoskami; dolne liście łodygowe w zarysie eliptycznie lancetowate, lirowate, pojedynczo lub podwójnie pierzastosieczne, o końcowych i bocznych odcinkach lancetowatych lub szeroko lancetowatych, nierównowąskich i owłosionych; najwyższe liście łodygowe pojedynczo lub podwójnie pierzastosieczne o odcinkach lancetowatych lub równowąskich.
Koszyczki kwiatowe o średnicy 16-25 mm, listki okrywy w liczbie (7) 9-11, owłosione krótkimi, białawymi włoskami, zwykle krótsze od kwiatów. Kwiaty żółte lub kremowo żółte brzeżne dłuższe od środkowych 8-13 mm długie. Główki kwiatowe o średnicy 1,5-3,5 cm. Owoc kieliszek 2-2,5 mm długi z 8 głębokimi rowkami, owłosiony, ościste ząbki kielicha (3-5 mm długie), barwy brązowej, 2-3 razy dłuższe od błoniastego brzegu kieliszka.
Kwitnie od czerwca do października. Roślina owadopylna i samopylna.
Rozsiewa się głównie przez autochorię (samosiewność), a także: anemochorię (wiatrosiewność), endozoochorię i epizoochorię (zwierzęcosiewność).
Siedliska, które zajmuje to suche łąki i zbocza, widne zarośla, stepy, przydroża.
Występuje często na całym obszarze, w górach po piętro pogórza, nie przekracza granicy 600 m.
Źródła informacji:
Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin kwiatowych i paprotników Polski. Polish Academy of Sciences. W. Szafer Institute of Botany, Kraków: pp. 442.
Pawłowski B., Jasiewicz A. (red.). 1972. Flora Polski. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom XIII. PWN, Warszawa.
Pladias. Database of the Czech flora and vegetation. www.pladias.cz
Rutkowski L. 1998. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydaw. Naukowe PWN. Warszawa. 812 s.
Zając A., Zając M. (red.). 2001. Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ, Kraków, ss. XII + 716.
